Een verslag van Ruud Wielinga.
Maandagmorgen zag ik één van de jongen op de schoorsteen van een bijgebouw van de kerk zitten.
Ze had daar en tijdje aan een duif gekloven en wilde weer weg.
Maar ze kijkt wel heel bedenkelijk naar beneden.
Ze is eerst maar eens op de linker schoorsteenpijp gefladderd.
Daar zitten is zo te zien ook wel eng.
De rechter schoorsteenpijp is aan de goede kant voor tegenwind, dus maar eens overstappen.
Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. De rechter pijp heeft ze vast, maar de andere poot bijtrekken lukt even niet.
Maar weer terug op de linker pijp en even helder nadenken.
Hoe moest het ook weer?
Wel eerst met de linkerpoot de pijp goed vastpakken en dan met de rechter de bliksemafleider grijpen....
Weer terug bij af - de overstap zal lukken.
Dit ziet er al een stuk beter uit. Maar het is toch nog een enge grote stap.
Gelukt! De overstap is gezet. Beide poten staan op de rechter pijp.
Ah, nu kan ik met mijn kop in de wind de vleugels uitslaan.
Ready for take off!
En daar gaat ze dan.
De volhouder wint, deze dame gaat het wel maken.
