Een verslag van Ruud Wielinga.
Op zaterdagmiddag 3 juni waagt het eerste jong de sprong in het luchtruim. Die vlucht eindigt in de Klaproosstraat voor de kerk.
Een buurvrouw vangt het jong en koster Johan zet hem op één van de balkonnetjes van de kerk.
Zondagmorgen 4 juni.
Alle jongen zitten weer in de nestbak in de toren. Ook het mannetje van gisteren is weer thuis.
 |
| drie van de vier |
Maria-2 brengt maar weer eens een verse duif naar het nest.
Ze plukt de gevangen postduif niet meer, maar gooit 'm zo tussen de jongen. Die kunnen niet wachten om zich op de duif te storten.
Vandaag waagt weer één van de jongen, een mannetje, de grote sprong. Hij vliegt eerst onder het waakzame oog van Maria-2 een rondje om later te landen op de dakrand van de kerk.
Vanaf het moment dat de jongen vliegen stijgt de alertheid bij de oudervogels om de jongen te beschermen tegen alle gevaren.
Krijsend vliegt Maria-2 rond met haar oog strak op de jongen op de dakrand.
De dakrand is een geliefd plekje voor de jongen om te oefenen. Steeds maken ze luchtsprongetjes en oefenen daarna het landen.
Met meerdere jongen op de dakrand besluit Maria-2 daar ook naar toe te gaan en toezicht te houden.
In de week na de start van het uitvliegen zijn de weergoden de jongen niet goedgezind. Een storm teistert Den Haag en omgeving waardoor de vliegoefeningen tijdelijk gestaakt worden.
Met het zonnetje op de kerk worden de vliegoefeningen weer hervat. Het gestuntel van de eerst dagen is gauw vergeten en de jongen vliegen al snel alsof ze nooit anders hebben gedaan.
Het kerkgebouw wordt meer en meer verkend, ze kunnen nu op elk uitsteeksel van de kerk worden aangetroffen.
Bij het aanvliegen wordt er al professioneel geremd, alle remflappen op de vleugels en staart worden in stelling gebracht.
Geregeld gaan de ouders op de vleugels voor een controlerondje om de kerk.
 |
| Maria-2 |
 |
| Jozef |
De jongen worden na het uitvliegen nog een maand door de ouders voorzien van voedsel.
....en dat alles onder 24 uurs bewaking en zorg door koster Johan.
